رابطه ابعاد کمال‌گرایی با خلاقیت در دانش‌آموزان دبیرستانی شهر شیراز

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ابعاد کمال‌گرایی با خلاقیت در دانش‌آموزان دبیرستانی انجام گرفته است. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است که روابط بین متغیرها را مورد بررسی قرار می‌دهد. بدین منظور از جامعه دانش‌آموزان شهر شیراز 354 نفر (186 دختر و 168 پسر دوره متوسطه) با روش خوشه‌ای چندمرحله‌ای ‌از مدارس شهر شیراز انتخاب شدند؛ شرکت‌کنندگان در پژوهش مقیاس‌های خلاقیت عابدی (2002) و مقیاس کمال‌گرایی-‌تری شورت و همکاران (1995) را تکمیل کردند. مقیاس کمال‌گرایی دو بعد به نام‌های کمال‌گرایی مثبت و کمال‌گرایی منفی را ارزیابی می‌کند که ضریب آلفا برای زیرمقیاس‌های کمال‌گرایی مثبت و منفی به ترتیب 87/0 و 85/0 به‌دست آمد و برای مقیاس خلاقیت ضریب 82/0 به‌دست آمد. همچنین روایی این مقیاس‌ها نیز تأیید شدند. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که کمال‌گرایی مثبت به‌صورت مثبت و کمال‌گرایی منفی به‌صورت منفی، قابلیت پیش‌بینی خلاقیت را در کل گروه و گروه دختران دارد. اما در گروه پسران فقط کمال‌گرایی منفی به‌صورت منفی قابلت پیش‌بینی خلاقیت را دارد. یافته‌های این مطالعه از یک طرف شواهدی برای اثرگذاری کمال‌گرایی بر روی خلاقیت دانش‌آموزان فراهم می‌کند و از طرف دیگر نشان می‌دهد ابعاد کمال‌گرایی به‌صورت متفاوتی خلاقیت را پیش‌بینی می‌کند و کمال‌گرایی منفی اثر منفی بر خلاقیت دانش‌آموزان دارد.